بررسی رابطه رعایت آیین اخلاق حرفه ای پرستاران با کیفیت ارائه مراقبت از دیدگاه بیماران

زمینه و هدف: توصیه روز افزون کیفیت گرایی در خدمات بهداشتی، محصول بازخورد مداوم انتظارات بیماران از نحوه ارائه خدمات می باشد. هرچند اکثر پرستاران از ابعاد اخلاقی کار پرستاری مطلع اند، اما نگرانی در به فعل رساندن آن در بالین بیماران می باشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطه رعایت آیین اخلاق حرفه ای با کیفیت مراقبت از دیدگاه بیماران انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی در سال 1394 - 1393 با مشارکت 210 بیمار بستری در بخشهای مختلف 5 بیمارستان وابسته به دانشگاه شهید بهشتی در تهران بر اساس نمونه گیری در دسترس انجام گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته آیین اخلاق پرستاری ایران و پرسشنامه استاندارد کیفیت مراقبت کوال پکس جمع آوری شد. روایی و پایایی پرسشنامه ها تایید شد. داده ها با نرم افزار spss -20 و آمار توصیفی و استنباطی (اسپیرمن) تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته ها، 4/37% بیماران کیفیت مراقبت های پرستاری را در بعد روانی اجتماعی، 8/38% در بعد فیزیکی و 3/41% در بعد ارتباطی مطلوب ارزیابی کردند. 73/48% بیماران نیز عملکرد پرستاران به آئین اخلاق پرستاری را در سطح خوب ارزیابی کردند. همچنین بین میزان رعایت آیین اخلاق و کیفیت مراقبت رابطه معناداری وجود نداشت (068/0p=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بایستی استانداردهای اخلاق و کیفیت مراقبت با رویکرد مددجومحوری مورد ارزیابی قرار گیرد. لذا اتخاذ تدابیری جهت تدوین برنامه های آموزشی در زمینه اهمیت رعایت اخلاق توسط پرستاران ضروری به نظر می رسد.